มงคลที่ ๖ ตั้งตนชอบ - สร้างผังรวยข้ามชาติ

วันหนึ่ง เธอได้เห็นพระปัจเจกพุทธเจ้าเดินบิณฑบาตผ่านหน้าบ้าน บังเกิดความเลื่อมใส จึงรีบนำอาหารหวานคาวมาใส่บาตร ถวายดอกปทุมกำหนึ่ง พลางตั้งความปรารถนาว่า "ไม่ว่าจะเกิดไปกี่ภพกี่ชาติก็ตาม ขอให้เป็นที่รักของมหาชนเหมือนดอกปทุมนี้" ทั้งยังอธิษฐานเพิ่มเติมอีกว่า "การอยู่ในครรภ์มารดาเป็นสิ่งลำบาก ขอให้ได้เกิดในดอกปทุม ไม่ต้องไปอาศัยอยู่ในครรภ์มารดาอีก"

มงคลที่ ๗ เป็นพหูสูต - พระปัญญาบริสุทธิ์

ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นบัณฑิต ผู้รู้ ผู้มีปัญญา ต้องดำรงตนเป็นทูตสันติภาพได้ด้วย นอกจากจะมีปฏิภาณที่ยอดเยี่ยมแล้ว ต้องไม่มีอคติความลำเอียง และต้องรู้จักแสวงจุดร่วมสมานจุดต่าง คอยประสานรอยร้าวเหมือนเป็นกาวใจ

เนมิราชชาดกบําเพ็ญอธิษฐานบารมี(9)

ชนเหล่าใด เมื่อของมีน้อยก็แบ่งให้ เหมือนพวกเดินทางไกล ย่อมแบ่งของให้แก่พวกที่เดินทางร่วมกัน ชนเหล่านั้น เมื่อชนอื่นตายแล้ว ก็ชื่อว่าย่อมไม่ตาย ธรรมนี้เป็นของบัณฑิตแต่ปางก่อน ชนพวกหนึ่งเมื่อของมีน้อยก็แบ่งให้ ชนพวกหนึ่งมีของมากก็ไม่ให้ ทักษิณาที่ให้แต่ของน้อย นับเสมอด้วยพัน

ตะลึง​! ​สมภารขุดพบพระพุทธรูป​ ​ทองคำ​แท้หนัก​14​กก​. ​มีค่านับสิบล้าน

สายใยรักนก-ปลา

คนตัวเล็กทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่

หนูอยากบอกเพื่อนๆเด็กดี V-Star ทั่วประเทศว่า “ขอให้เพื่อนๆทำความดีให้ยิ่งๆขึ้นไป อยากให้เพื่อนๆรีบไปจองกฐินที่วัดใกล้บ้าน ใกล้โรงเรียน พวกเรา V-Star ทำได้ เพราะบุญนี้ทำเพื่อตัวเรา เพื่อเพื่อนๆและเพื่อพระพุทธศาสนาของเราค่ะ”

เทิดพระคุณครู 3 (ร.ร.ลาดชะโดสามัคคี)

วันไหว้ครูปีนี้พิเศษกว่าทุกปีที่ผ่านมา คือ ให้ตัวแทนนักเรียนที่เสียงเพราะๆ ออกมาขับเสภาด้วยกลอนเทิดพระคุณครู และให้นักเรียนได้แสดงความคิดสร้างสรรค์ ด้วยการนำผลไม้มาจัดเป็นพานไหว้ครู พร้อมธูปเทียน และดอกไม้ แทนพานดอกไม้ล้วนๆแบบเดิม

พระพุทธคุณ ตอน ผู้รู้แจ้งโลก

บุคคลใดมีความเพียร ข่มขี่มาร ครอบงำมัจจุราชได้แล้ว ได้ถูกต้องธรรมอันเป็นที่สิ้นการเกิด บุคคลเช่นนั้นย่อมเป็นผู้รู้แจ้งโลก เป็นผู้มีปัญญาดี เป็นมุนี ผู้หมดความทะยานอยากในธรรมทั้งปวง

กระแสแห่งกรรม (๒)

ภิกษุทั้งหลาย โลสกติสสะผู้นี้ ได้ประกอบกรรมคือ ความเป็นผู้มีลาภน้อย และความเป็นผู้ได้อริยธรรมของตนด้วยตนเอง เนื่องด้วยครั้งก่อนเธอกระทำอันตรายลาภของผู้อื่น จึงเป็นผู้มีลาภน้อย แต่เป็นผู้บรรลุอริยธรรมได้ด้วยผลที่บำเพ็ญวิปัสสนา คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

อานิสงส์ทำบุญถูกเนื้อนาบุญ

บุคคลควรนำสมบัติออกด้วยการให้ทาน เพราะสิ่งที่ให้แล้วได้ชื่อว่านำออกดีแล้ว ทานวัตถุที่บุคคลให้แล้วนั้น ย่อมมีสุขเป็นผล ส่วนที่ยังไม่ได้ให้ ย่อมไม่เป็นเหมือนอย่างนั้น